ورزقان، شهری بدون پایانه مسافربری / زخمهای کهنه آسفالت برتن جاده های روستایی ورزقان
- شناسه خبر: 1826
- تاریخ و زمان ارسال: ۲۱ دی ۱۴۰۱ ساعت ۰۱:۲۱
- منبع: آذرانجمن
- بازدید : 5640
- نویسنده: جاوید کاظم پور
تحریریه آذرانجمن در جهت بررسی مشکلات اساسی شهرستان های استان آذربایجان شرقی که تا کنون کمتر به آنها پرداخت شده، طی سلسله مصاحبههایی، نه از زبان مسئولین، بلکه با فعالین رسانهای این شهرستان ها، به بررسی مشکلات آنها میپردازد، تا با این اقدام، مشکلات این شهرستان ها را انعکاس داده و در راستای توسعه متوازن و همه جانبه استان قدمی برداشته باشد.
دردِ توسعه نیافتگی ورزقان
احمد مظفری؛ مدیر مسئول پایگاه خبری تحلیلی آوای ورزقان در توضیح وضعیت شهرستان ورزقان میگوید: ورزقان روزی روزگاری از بزرگ ترین بخشهای استان آذربایجان شرقی بود که بعدها قسمت وسیعی از این منطقه به تبریز، جلفا و هریس الحاق شد و درحال حاضر نیز ورزقان بخاطر داشتن معادن بزرگ در غرب آسیا به مهمترین شهرستان های کشور تبدیل شده است، تا جایی که روسای مختلف جمهور کشور در سفر به آذربایجان شرقی، در اولین مرحله در ورزقان حضور می یابند.
وی ادامه میدهد: شهرستان ورزقان دارای دو بخش است بنام های بخش مرکزی و خاروانا و ۱۶۲ روستا را در خود نهفته است، جمعیت حال حاضر این شهرستان اکثرا روستا نشین هستند و بیشتر اهالی به شغل هایی به ترتیب کشاورزی و دامدری و قالی بافی و کارگری در معادن مشغول می باشند.
وی خاطرنشان میکند: معدن مس سونگون تنها با اکتشاف ۷ درصد در لیست بزرگترین معادن دنیا و بزرگترین معدن غرب آسیا و ایران قرار گرفته است و طبق آمار ارقامی که مسئولان اعلام کردند بالای ۲۰ هزار میلیارد تومان درآمد دارد. اما با وجود منابع فراوان، ورزقان با محرومیت زیادی مواجه است و در خصوص زیرساختهای شهری، روستایی توسعه نیافته است.
محرومیت با طعم طلا و مس!
احمد حسن نژاد؛ مدیر مسئول رسانه دیزمار نیوز، عنوان میکند: ورزقان را سرزمین طلای سرخ ایران نام نهادهاند اما ” سرزمین فرصتها” بهترین عنوانی است که میتوان به این شهرستان زرخیز داد. هرچند خداوند تمام نعمات و محبت هایش را بر این شهرستان ارزانی داشته، اما حیف که ضعف مدیریتی و تنشهای سیاسی حاکم بر منطقه، تاکنون اجازه استفاده و بهرهبرداری بهینه از این فرصتها و نعمات خدادادی را نداده است.
وی میگوید: معدن سونگون به عنوان بزرگترین مجتمع معدنی شمالغرب کشور و دو معدن طلای فعال اندیرگان و مزرعهشادی به همراه چندین معدن طلا و مس در حال اکتشاف، این شهرستان را به یکی از شهرستانهای معدنی کشور تبدیل کرده است. با این حال، ورزقان تاکنون آنگونه که باید و شاید نتوانسته از این معادن در جهت کاهش درصد بیکاری، افزایش درآمد، ایجاد زیرساختها و توسعه اماکن فرهنگی و ورزشی خود بهرهبرداری کند.
تخریب منابع طبیعی در سایه سومدیریت مسئولین
وی اضافه می کند: مهمترین مشکل شهرستان ورزقان مربوط به حوزه آموزش و پرورش است. مهاجرت و کاهش جمعیت روستاها، تعداد دانشآموزان را در اغلب روستاها به حدی پایین آورده است که هم اکنون در بیشتر روستاها، کلاسهای درس به صورت چند پایهای برگزار میشود و این امر کیفیت آموزشی در شهرستان را به شدت کاهش داده است.
حسن نژاد میگوید: نبود راههای مواصلاتی مناسب، آهنگ توسعه شهرستان ورزقان به ویژه بخش خاروانا را بشدت تحت تاثیر قرار داده است به گونهای که علیرغم پتانسیل بالای این شهرستان در حوزه معادن، کشاورزی و گردشگری، سرمایهگذاران بخش خصوصی هیچ علاقهای برای حضور در این منطقه از خود نشان ندادهاند. بزرگراه خواجه- ورزقان- خاروانا که قرار است مرکز استان را از طریق شهرستان ورزقان به مرز نوردوز متصل کند، در پیج و خم تنشهای سیاسی، در مرکز شهرستان متوقف شده است. نزدیکترین راه مواصلاتی بخش خاروانا به مرکز استان، جاده فرعی است و به دلیل نبود راهدارخانه، نیمی از سال مسدود است و اهالی مجبورند برای تردد به تبریز و مرند، به جای ۷۰ کیلومتر، مسیر ۱۵۰ کیلومتری را طی کنند.
وی تاکید میکند: تخریب منابع طبیعی اعم از جنگلها و مراتع و به تبع آن آلودگی زیستمحیطی ناشی از فعالیت معادن مس و طلا، دیگر مشکل شهرستان ورزقان است که متاسفانه تاکنون اقدامات اساسی در جهت رفع و جبران آن صورت نگرفته است.
تبدیل شدن روستاهای ورزقان به خانه سالمندان
وی بیان میکند: شهرستان ورزقان بویژه بخش خاروانا را از نیروی کار فعال خالی کرده و این منطقه را به آسایشگاه سالمندان تبدیل کرده است. این در حالیست که با اندک سرمایهگذاری در حوزه آموزش، میتوان زمینه اشتغال هزاران نفر در بخشهایی چون کشاورزی مدرن (گلخانهای)، زنبورداری و گردشگری فراهم آورد و با افزایش درآمد اهالی از مهاجرتهای بیرویه جلوگیری کرد.
ورزقان، شهری بدون پایانه مسافربری
جاوید کاظم پور؛ مدیر مسئول تحریریه انعكاس ورزقان در گفتگو با خبرنگار آذرانجمن در خصوص عمده مشکلات شهرستان ورزقان توضیح میدهد: نخستین مکانی که گردشگر یا مسافر وارد شهر میشود، ترمینال است و ذهنیت آن نسبت به شهر در پایانه مسافربری شکل میگیرد. به همین دلیل زیبایی بصری ترمینالها و وجود امکانات مناسب در آن ضروری است. شهرستان ورزقان با دارا بودن جمعیتی بیش از ۵۲ هزار نفر، هنوز از وجود یک ترمینال مسافربری رنج می برد که امیدوارم مسئولان از این رسانه صدای مردم را بشنوند تا فکری اساسی به نبود پایانه مسافربری در ورزقان بکنند.
یک شهرستان، محروم از دفتر پلیس +۱۰
کاظم پور بیان میکند: تنها دفتر پلیس +۱۰ ورزقان بیش از ۱۰ ماه است که به دلایلی نامعلوم تعطیل شده و یک شهرستان از داشتن کوچکترین امکانات یعنی ( دفتر پلیس +۱۰ ) محروم است.
وی اضافه می کند: تعطیلی تنها دفتر پلیس +۱۰ ورزقان نارضایتی و اعتراضات شدید مردم شهرستان در محافل عمومی و فضای مجازی را در پی داشته، چرا که مردم سردرگم جاده ها هستند و این دور از انصاف است که مردم برای انجام کارهای جزئی مثل پرداخت قبض جریمه، به دیگر شهرستان ها سفر کنند.
زخمهای کهنه آسفالت برتن جاده های روستایی ورزقان
مدیر مسئول انعکاس ورزقان میگوید: جاده های دسترسی به اکثر روستاهای شهرستان ورزقان در وضعیت بسیار نامطلوبی به سر میبرد؛ روکش آسفالت نامناسب بیشتر جاده ها دیگر به چاه تبدیل شده و این مسئله علاوه بر اینکه درخور شهرستان نیست احتمال وقوع حوادث رانندگی را افزایش داده است.
وی تاکید میکند: آسفالتهای پینهبسته محورهای روستایی شهرستان ورزقان اهالی روستاها را به لب رسانده است، بارها از سوی رسانههای مکتوب و مجازی به گوش مسئولان رسانده شده است اما انگار گوشی برای شنیدن و چشمی برای دیدن وجود ندارد.
انتهای پیام/